Hayatın telaşı ağır geliyor bazen

Çıkıp koca tepelerin zirvesine

Avazım çıktığınca

Bağırasım geliyor.

 

 

Duymazlar ki sesimi

Hem kaybolsam gözden

Kim bilir izimi?

Kaç kişi gelir ardımdan?

İnip geniş ovalara

Derdimi beyan-ı hâl

Anlatasım geliyor.

 

Meğer ne çabuk yorulmuşum

Hemen de yılmışım

Ölmekle bitmiyor ki hayat

Başlangıçlar daha çok

Ve hesap…

Sorular daha zor

Korkuyorum

Bir köşeye saklanıp

Kurtulasım geliyor.

 

Etrafımı izliyorum

Kimler geldi

Kimler geçmiş, sayamıyorum

Ölmüşler ve diriler

Hepsi aynı yerdeler

Zenginlerin ciğerlerindeki hava

Acaba fakirlerin pazarında kaça?

Tepeler üstündeki nemrutlara

Topal sivrisineği

Gösteresim geliyor

 

Ne zaman bırakmadı ki,

Geceler dünyanın kucağına sabahı.

Ümitle yaşamak ne güzel

Her şeyi bir kenara bırakıp

Şafağı izleyesim geliyor.

 

Sancısız doğum olmaz

Kolay mutluluk elde kalmaz

Acı var ki tatlıyı seviyoruz

Sıcak var ki soğuktan üşüyoruz

Âmânın çizdiği rengi

Ancak bir âmâ görebilir

Yaşın kaç olursa olsun

Hep bir şeyler eksiktir hayatında

Şikâyet edecek bir sebep vardır her zaman

Her şeye rağmen katlanırsın

Yaşarsın bu dünyada

Ağlarsın, gülersin

Açı çeker, seversin

Bir yudum suyu tarif edemezken lisan

Koca dünyaya hükmediyor insan

Örümceğin ipindeki rahmet

Kalın halatları utandırır elbet

Yaşamak için biraz zahmet

İçimden uzun uzun yazasım geliyor.

 

 

Ali ÇIRAK

Denizli,27-10-2011