Zaman içinde eceli saklı tutar

Sürpriz yapar günü geldiğinde ansızın

İnsan korkusunu taşır yüreğinde ölümün

Kalbi ürkekçe çarpar ölümü her anışında

Saate dikilmiş gözler

Geçmek bilmeyen saniyeleri izler

Film sahnesi gibi kareler

Hatıraları saklandığı yerden çıkarır

Ecel hiç gülmeyen

Güldürmeyen yüzüyle

Titreyen ellerinden tutar insanın

Pespembe kesilmiş dudaklar kapanmış

Buz gibi soğumuş beden

Bir daha kalkmamak üzere

Uzanıverir, yığılır yere öylece

Güle güle ömür

Hoş geldin ölüm…